يادداشت اول: خيلي از اوقات به هروئين فكر مي كنم ... و به تو.

يادداشت دوم: فيلم Barbarian Invasion را ديدم. با  عليِ نازنين  رفته بوديم و يكي ديگر از بچه ها. فيلم برنده ي دو جايزه است از فستيوال كن و بر طبق گفته ي يكي از دوستانم كه منتقد سينماي بين المللي است، كارگردانش   Denys Arcand   يكي از نخبه هاي چپ كاناداست. من فيلم اولش كه در سال 1986 ساخته شده را هنوز نديده ام ... و به زودي خواهمش ديد. فيلم Barbarian Invasion اما زندگي يك جمع دوستانه را نشان مي دهد كه در نيمه دوم قرن بيستم، در سالهاي شكوفايي ماركسيسم لنينيزم و اگزيستانسياليزم و مائويسم از نخبگان چپ جامعه خودشان بوده اند و اكنون در دوران شكوفايي سرمايه داري در سايه، در سكوت به سر مي برند. وقتي به ديالوگهاي هوشمندانه ي رفقا گوش مي كردم به وضوح حس مي كردم كه ”همين“ درست چيزي است كه من از زمان ترك ايران گمش كرده ام. چيزي كه در زندگي مهاجرين اين دوره ي ايراني نمي بيني. تو كه مي داني از چه حرف مي زنم ... نه؟


The Decline of the American Empire -1986



Barbarian Invasion -2003