Chuva
As coisas vulgares que há na vida Não deixam saudades Só as lembranças que doem Ou fazem sorrir
Há gente que fica na história da história da gente e outras de quem nem o nome lembramos ouvir
São emoções que dão vida à saudade que trago Aquelas que tive contigo e acabei por perder
Há dias que marcam a alma e a vida da gente e aquele em que tu me deixaste não posso esquecer
A chuva molhava-me o rosto Gelado e cansado As ruas que a cidade tinha Já eu percorrera
Ai... meu choro de moça perdida gritava à cidade que o fogo do amor sob chuva há instantes morrera
A chuva ouviu e calou meu segredo à cidade E eis que ela bate no vidro Trazendo a saudade | | Rain
The ordinary events in our lives Do not fill us with longing; Not so those memories that hurt Or those that bloom into a smile.
Some people are our history, The history of our lives; There are others whose name We not recall ever hearing.
Such are the feelings That keep alive my longing, The feelings we shared And withered in the end.
There are days that scar One's soul and life, This is why I cannot forget The day you left me.
The rain drenched My cold and tired face In the streets of a city I had aimlessly walked.
Ah! ...Like a girl gone astray My cry rang across the city: How quick does the fire of love Dies in the rain!
The rain heard me and kept To herself my secret in that city Where she taps on the window, Filling me with longing. |
3 comments:
سلام لیلای لیلی
چندروزی هست که مشغول خواندن نوشته هایت هستم. از آن دورها شروع کرده ام. البته گاهی هم رج میزنم و به بهانه اینکه بعدا میخوانمش؛ بعضی از نوشته ها را که چنگی به این دلک کج سلیقه نمیزند؛ میگذارمش کنار. عچب قلم توانایی دارید که من ِ بد سلیقه را مجبور میکند ساندویچم را همینجا کنار مونیتور گاز بزنم و ندانم چه خورده ام؛ و نوشته شمارا با دقت بخوانم. به همین کامنت کفایت میکنم؛ میترسم بطور کامل نرسد. بعدا باز هم برایتان خواهم نوشت/ دلتان شاد
سلیقه ات تو موسیقی زیباست
آیدین جان
من خودم هم خودم را دیگر رج می زنم ...
Post a Comment