Wednesday, December 21, 2011

من آشیل بودم
پیش از دیدار تو
سرکش و رخم ناپذیر

عشق تو آن دریچه شد
که زخم های جهان را
همه بر تنم نشاند






Painting by FRIDA KAHLO







***

1- Achilles is an embodiment of the grief of the people. When the hero is functioning rightly, his men bring grief to the enemy, but when wrongly, his men get the grief of war.


2- مادر آشیل تتیس، آشیل نوزاد را به جهان زیرین برد و او را از پاشنه گرفته، در رود سیاه جهان مردگان (استیکس) فرو کرد. تمام تن او جز پاشنه که در دست مادر بود به آن آب آغشته شد و تنها آن نقطه آسیب‌پذیر باقی ماند. همچنین خیرون به اوآموزش دویدن داد و وی بادپا شد.

1 comment:

Persian Dog said...

بسیار زیبا