در
مترو نشسته ام در راه رفتن به راهپيمايي بر عليه جنگ. اين بمبارانهاي غزه
... و از هيچ چيز ... از هيچ چيز به اندازه ي مواجهه با جامعه ي ايراني
تورنتو در انجا بيزار نيستم. دليلي نمي بينم احساسم را پنهان كنم ... يك
خصوصيت فرهنگي/اجتماعي ست به نظرم ... بهترين ادمها هم وقتي در گله جمع مي
شوند دچار مقتضيات تعلق به گله مي شوند ... و هراس از شناخته نشدن ... از
جاماندن.
No comments:
Post a Comment