لیلای لیلی
Thursday, February 14, 2013
شايد بايد بپذيرم كه اينطوريم. من جَلد يك كوچه ام ... يك شهر ... جَلد پشت بام يك خانه ... يك دست، كه دانه بدهد يا ندهد
دانه سيرم نمي كند كه دست
خانه خوابم نمي كند كه پهلو
جلدم كرده اي كوفتي!
مسئوليت بپذيرم: جَلدت شده ام.
No comments:
Post a Comment
Newer Post
Older Post
Home
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment