شكست مردم برگزيده را از نو مي افريند؛ جانها را از هم متمايز مي سازد؛ انچه را كه پاك و نيرومند است به يك سو مي نهد و ان را پاكتر و نيرومندتر مي گرداند.

رومن رولان
ژان كريستف

من  با جمله ي بالا در محدوده ي اهميت سختي ها در رساندن ما به انچه قرار است باشيم موافقم. بودا هم جمله ي مشابهي دارد در مورد قلب شكسته كه خيلي دوستش دارم.
اما امروز شكست را در مفهوم زندگي شخصي باور ندارم ... مي گويم: تجربه هايي كه موافق خواست ما بوده اند در وقتشان و يا نه
كلمه ي شكست ادمهايي را به ياد من مي اورند كه تلاش مداومشان براي موفقيت مثل يكي از غرايز راهشان مي برد ... حوصله ام را سر مي برند