لیلای لیلی
Sunday, August 10, 2014
يكجايي بود كه تو يك طور عجيبي مي خواستي به ان برسي .... يك چيزي بود كه من.
من كه از تو مي ماندم و نمي فهميدم كه از چه مانده ام.
سالها كشيد تا رسيدن براي هر دومان معنا شد.
.
.
.
رسيدن توهمي بيشتر نيست.
بايد رفت.
No comments:
Post a Comment
Newer Post
Older Post
Home
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment