يادداشت اول: بهترم. امروز را خانه مانده ام. هر چند که فعاليت جسمی ام در خانه بيشتر است تا در شرکت.
يادداشت دوم: يک سری زدم به وبلاگهای بعضی از بر و بچه های وبلاگستان که خيلی برای تحريم انتخابات تبليغ می کردند. انتظار داشتم حداقل يک تحليلی ببينم از انچه رفته است ... فراموش کرده بودم که برخورد بخش تند روز مخالف رژيم تا چه حد شبيه برخورد راست ترين جناح آن است: ما همیشه پیروزيم!! آی ی ی ی رفقا!! بايد مواظب بود تا نوشته ها شبيه تحليلهای بی پشتوانه و غيرشرافتمندانه ی حسين شريعتمداری کيهان نشود ها!! ... بعد فکر کردم بابا اصلا مرا چه به سياست! سياست کار آدمهايي از تيره و طايفه ی من؛ سرگشته و عاشق پيشه؛ نيست. نه؟
يادداشت سوم: دکتر نمی خواهم بروم!
يادداشت چهارم: وبلاگم امروز دو ساله شد ... اينهم اولين نوشته ی من:

بيداري در خواب
هنوز خوابش را مي بينم. سه سال تمام است و من هنوز خوابش را ميبينم. هنوز در خواب رنجم مي دهد و رنجش مي دهم.به قول شازده كوچولو اگه اجازه بدي اهليت كنن، اونوقته كه كارت به گريه كردن مي كشه.