The War on Women - domestic Violence in Canadian Homes
By: Brian Vallee

امروز CBC Radio مصاحبه ای داشت با Brian Vallée که دومین کتابش The War on Women در خصوص خشونت بر علیه زنان به تازگی منتشر شده است.

نویسنده راجع به خشونت علیه زنان و قربانیان ان یک تحیقی اماری کرده است که کم عجیب نیست. نویسنده از سال ۲۰۰۰ تا کنون امار زنان امریکایی که را که به دست همسرانشان (so called: Intimate man in their life) به قتل رسیده اند با تعداد کل کشته شدگان ارتش امریکا در جنگ و در سراسر جهان و تمام نیروهای نظامی داخلی و پلیس(Law and order force) مقایسه کرذه است.
آمار زنان قربانی بالای ۸۰۰۰ نفر است در حالی که دومی چیزی در حدود ۴۰۰۰ بیشتر نیست. نویسنده سپس تعداد کشته شدگان یازدهم سپتامبر را هم به عدد دوم اضافه می کند وباز هم عدد اول به مقدار قابل توجهی از دومی بیشتر است.

تحقیقی مشابه نشان می دهد که در کانادا هم تعداد زنان قربانی خشونت از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۷ بالای ۵۰۰ نفر است در حالی که کل تعداد کشته شدگان نیروهای ارتشی، پلیس و دولتی حدود ۱۰۰ نفر است.

در کتاب اشاره می شود به اینکه از زمان گشوده شدن پناهگاه های دولتی shelters تعداد مزدانی که به دست همسرانشان به قتل می رسند ۷۰ درصد کاهش پیدا کرده است در حالی که تعداد زنان در مقایسه تنها کمتر از ۲۵ درصد کاهش یافته است.

من نتوانستم بقیه ی مصاحبه را دنبال کنم و باید خودم راجع به آن بخوانم اما شنیدن این مطلب برایم آسان نبود ... آنهم وقتی که تمام مدت باید مزخرفات مربوط به توجیه حضور نیروهای کانادایی در افغانستان را بشنوم که فکر می کنندآنجا هستند تا به زنان افغانستان امکان دهند تا آزادی خود را به دست آورند و به مدرسه بروند و الخ الخ.

در دبیرستانمان -ولی الله نصر- دخترکی افغانی درس می خواند که پدرش پیش از حمله ی شوروی سفیر دولت افغانستان بود . خیلی طبیعی است که دختر جوان از شوروی و کمونیزم متنفر بود. یکبار به من گفت: «شوروی ها برای زنها و دخترها شناسنامه صادر می کنند و می خواهند آنها را به مدرسه بفرستند. می خواهند به زنها حق رای بدهند.» و اینرا مطلقا درست نمی دانست. از او می پرسیدم :«اشکال قضیه کجاست؟» طبعا در ۱۴ سالگی درک نمی کردم کهیک دولت خارجی از طریق حمله ی نظامی به خاک یک کشور نمی تواند هرگز هیچ چیزی را -مگر به سمت ویرانی بیشتر- تغییر دهد. استالینیستها شوروی انجا که پایشان را در خاک افغانستان گذاشتند اگر نه گور خودشان که گور ملت بی نوای افغانستان را کندند.

حالا اما خیلی به نظرم مسخره می آید که سی سال بعد امریکا و کانادا ابتدا به منظور مبارزه با تروریسم و بن لادن به افغانستان حمله می کنند و بعد چیزهایی مثل حقوق زنان و سازندگی سیستم دولتی کشور را بهانه ی ماندن در منطقه قرار می دهند.

کمونیستها و فاندامنتالیستها و کاپیتالیستها پدر افغانستان را در آوردند. بعدی کیست؟

****

امروز.