در مترو نشسته ام در راه رفتن به راهپيمايي بر عليه جنگ. اين بمبارانهاي غزه ... و از هيچ چيز ... از هيچ چيز به اندازه ي مواجهه با جامعه ي ايراني تورنتو در انجا بيزار نيستم. دليلي نمي بينم احساسم را پنهان كنم ... يك خصوصيت فرهنگي/اجتماعي ست به نظرم ... بهترين ادمها هم وقتي در گله جمع مي شوند دچار مقتضيات تعلق به گله مي شوند ... و هراس از شناخته نشدن ... از جاماندن.