یادداشت اول اینوایرونمنتالی: این خانم وزیر محیط زیست دولت محافظه کار کانادا «Rosa Ambrose» ست که بر طبق نظر لیبرال های کشور به صورت عامدانه پیمان کیوتو را در کنفرانس جهانی آن در خصوص global warming تضعیف کرده است.این به معنی ان است که روزا می بایست نمایندگان کانادا را از کنفرانس که در بن جریان دارد فراخوانده و خودش نیز از سمت گردانندگی آن (Chair of the conference) استعفا دهد.
شنبه ی گذشته منتقد امور محیط زیست لیبرالها Scott Brison استعفای Ambrose را به دلیل «تلاشهای غیر شفاف او در اخلال در حصول یک توافق جهانی ضروری در خصوص پدیده ی global warming » درخواست کرد.
درماه مارس سال 2005 وقتی دولت وقت ـدولت لیبرال پل مارتین- بودجه ی سال ۲۰۰۵ را به مجلس ارائه کرد هم استیون هارپر رهبر محافظه کاران اعلام کرد که گروه او در مخالفت با بودجه ی پیشنهادی دولت لیبرال در خصوص بودجه ای که برای کنترل گارهای گلخانه ای اختصاص داده بود رای خواهد داد.
در بودجه ی امسال که بعد از روی کار امدن دولت محافظه کار توسط استیون هارپر به پارلمان داده شده است یک بیلیون دلار از بودجه ی دولت برای رسیدن به اهداف پیمان کیوتو کاسته شده است. در واقع می شود گفت دولت محافظه کار بودجه ی تخصیص داده شده توسط دولت کانادا برای این امر را تقریبا به طور کلی حذف کرده است.
این بودجه ای است که توسط "اینوایرونمنتالیستها"ی کانادا برای بودجه ی امسال به دولت پیشنهاد شده بود :
که بر طبق ادعایشان همزمان با حفط قدرت کانادا در عرضه ی رقابت اقتصادی می توانست گامی باشد برای برای پاکیزگی هوا و اب و همچنین سلامتی مردم بدون هزینه ای اضافی.
اما به گفته ی ارائه دهندگانش دولت کانسرواتیو نه تنها بودجه ی کاهش گازهای گلخانه ای را -برای کانادا که در حال حاضر گرداننده ی کیوتو است- حذف کرده بلکه هیچ برنامه ای هم برای کاهش ۱.۴ بیلیون دلار سوبسید سالانه ی دولت برای بخشهای گاز و نفت و ۱۵۰ میلیون دلار برای انرژی هسته ای ارائه نکرده است. این سوبسیدها بر طبق نظر محیط زیستی ها تنها کمکی هستند برای ورشکستگی بازار و ناکارایی اقتصادی، مصرف باور نکردنی انرژی و الودگی محیط زیست و در نتیجه تهدید سلامتی ملت.
اینهم گزارش واشنگتن یست در این خصوص است:
یادداشت دوم اینوایرونمنتالی: امریکا که پیمان کیوتو را امضا نکرده است (و بعد از سال ها کودتای نظامی و جنگ بر علیه نیروهای مترقی در سراسر جهان خواب نما شده است و حالا می خواهد مردم جهان را نجات دهد) اخیراً با یک پیمان دیگر به نام Asia-Pacific Partnership on Clean Development and Climate که از آن با AP6 نام برده می شود پا به عرصه ی جهانی گذاشته است. پیمان کیوتو توسط UN رهبری شده و هدفش کاهش گازهای گلخانه ایِ man-made تا سقفی پایینتر ار سال ۱۹۹۰ است. ۱۶۳ کشور آنرا تصویب کرده اند اما بر طبق مفاد آن تنها ۳۹ کشور صنعتی جهان در حال حاضر مجبور به کاهش گازهای گلخانه خودشان تا سال ۱۲۱۲ می باشند.
در هر صورتی AP6 به نظر صاحب نظران چیزی به جز یک دسیسه نیست. این پیمان که حدود یکسال پیش و از شش کشور -امریکا، چین، هند، استرالیا، کره جنوبی و ژاپن- تشکیل شده است و در اولین کنفرانسش در اوریل امسال هدف برجسته ای را -حداقل در سطح- در موضوع برنامه های خود مطرح کرد: «کمک به اقتصاد در حال رشد چین و هند با تقویت جهش اقتصادیشان با استفاده از بهترین تکنولوژی های ممکن و منطبق با استانداردهای زیست محیطی.»
باید اشاره کرد که امریکا و چین مقام اول و دوم در تولید گازهای گلخانه ای را دارند و کل گروه کلا مولد نیمی از گاز دی اکسید کربن جهان است و استرالیا بزرگترین مولد این گاز بر حسب سرانه ی جمعیت(the world's biggest per capita emitter ) در سالهای گذشت است و کانادا هم فاصله ی چندانی با ان ندارد.
AP6 هیچ موعدی را برای حذف گازهای گلخانه ای مقرر نکرده است و هیچ کاری در تجت تشویق کمپانی ها در کنترل این گازها نمی کند.
The coal pact (پیمان زغالی) نام مستعار دیگری است برای AP6.
حالا ... حالا استیون هارپر از امریکا درخواست کرده است تا AP6 بپیوندد.
یادداشت اول خودم: قمبل سومین دوره ی Heat ش را به بدترین وجهی از سر گذراند. سه روز سختی بود ... هم برای من هم برای او. یکشنبه شب برای دیدن فیلمی از برگمان -THROUGH A GLASS DARKLY - 1961 - به خانه ی دوستی رفتیم و به اصرار چند تا از بچه ها که با من خانه بودند قمبل را با خودم بردم. طفلکم تمام مدت ناآرام بود.
یک حس عجیبی دارد این بچه. با اینکه تا به حال هیچ تحربه ای از برخورد با گربه ی نر نداشته است (من قمبل را حدود دو ماهگی اش گرفتم) پشت در می رود و با صدایی گرفته و دردمند به دردناکترین شکلی ناله می کند. جفت صدا می کند.
اینبار دیگر انقدر نا ارام شده بود که در اپارتمان را باز می گذاشتم. می رفت و جلوی در اسانسور دراز می کشید و چانه اش را زمین می گذاشت. منتظر بود. منتظر.
حالا بهتر است.
تا ماه بعد باید یک فکری به حالش بکنم.
No comments:
Post a Comment