می دانی ... هر چیزی تاریخ مصرف دارد. باید پذیرفت که چیزها جاودانه نیستند. احساسات هم.احساسات من هم. من هم.
من شاید اینرا از ابتدا می دانستم.من همیشه از هر چیز که تضمین می داد و تضمین می گرفت -ضمانت جاودانگی- روگردان بودم. شاید اما خیلی وقت نیست که یاد گرفته ام که هر چیز تازه را در دستم بگیرم و چراغ را روشن کنم و بچرخانمش و به آن نگاه کنم ... به تاریخ مصرفش.
شاید همین است.
من هستم و دنیایی که در اطرافم رو به زوال می رود. روز به روز.