به من مي گويد: "تو يك 'bubble' توي ان كله ات داري ... خودت هم نمي داني چه مي خواهي!!

مي خندم: "خُب البته شايد 'bubble' هست اما ثابت نيست مي چرخد مي رود و ميايد و جايش را عوض مي كند اينجاست و انجاست ... در سر و در دل ... كوچك هم نيست"

و باز به خنده دستم را به كمرم مي زنم كه: "به من گفتي bubble-head؟!"

مي دانم اين نحوه ي تفكر به او كمك مي كند تا دورانهاي متناوب بي حسي ... بي عشقي من را تحمل كند ... شايد بي انكه بداند.