فكر
كن جانگدازترين عكس جنگ ايران و عراق را ميبيني ... سربازان جوان خونين در
هم شكسته اي كه موهاي سياهشان روي خون دلمه شده بر پيشاني شان ريخته است
... پسران فقير شهرستاني كه در كاروانهاي پي در پي به جبهه اعزام شده اند و
اشك مادرانشان با اب هاي كاسه هاي سفالي ميدانهاي شهرهاشان را ابياري كرده
است ... عكسهاي سنگرهاي خونين
و در محيط مجازي "به اصطلاح" انقلابي هايي ها را ببيني كه از مجاهدين خلق در سالهاي
اقامتشان در عراق و همراهي شان با صدام به عنوان private army در حملات به
خط اول جبهه ي ايران و كشتار همين فرزندان محرومترين اقشار اين مردم در
دوران جنگ دفاع مي كنند ... (همدستي شان در كشتار شيعيان عراق در ١٩٩١ و
كمپين الانفال و قتل عام شهرهاي كرد نشين با صدام بماند)
انوقت شايد حال من را بفهمي.
عكسها را پست نمي كنم. همه مان ديده ايمشان.
1 comment:
Appreeciate you blogging this
Post a Comment