کیتی: "چی می شد اگر ما همه ی این که هست را پشت سر می گذاشتیم ... -در کنار هم- پیر می شدیم وهمه چیز به اسان و غیر پیچیده بود ... مانند دوران جوانی مان."

هابل: "آسان؟ چیزها -بین ما- همیشه پیچیده بودند."

کیتی: "شاید. شاید  پیچیده بودند اما ... They Were Lovely."

***

ما هم Ending خودمان را داشتیم که به طور احمقانه ای شبیه بود به حس و حال این دو تا ... و من هنوز می توانم کشاله هایش را یک جایی درون شکمم احساس کنم ... "THEY WERE LOVELY!"

Those who have never loved, never left or been left behind, those who have never lost ... seem so poor to me now!